تبلیغ دین ومذهب همراه با آموزش

فعالیت شما چیست و چگونه است؟ فرآیند، روش اجرا، مراحل، جرقه اولیه، جزئیات، قالب، مخاطب شناسی، منابع انسانی، ابزار و امکانات، بازتاب رسانه ای، را توضیح دهید.

فعالیت خانم خنامان در زمینه تبلیغ دین و مذهب همراه با آموزش، به خصوص در سطح مقطع ابتدایی (پایه اول) انجام می‌شود. ایشان با هدف پیوند آموزش رسمی با مفاهیم دینی و اعتقادی، تلاش می‌کنند تا دانش‌آموزان را از همان دوران ابتدایی با مبانی دینی، اعتقادی و فرهنگی آشنا کنند.

فرآیند و روش اجرا:

ایشان از روش‌های متنوعی مانند برگزاری کلاس‌های آموزشی، اردوهای زیارتی، برگزاری یادواره‌های شهدا، و معرفی شخصیت‌های مذهبی استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، هنگام تدریس نشانه "ش" با برنامه‌ریزی قبلی، ابتدا دانش‌آموزان را به امامزاده می‌برند، وضو گرفتن را به آنها آموزش می‌دهند، و درباره حضرت زهرا (س) و شهدا صحبت می‌کنند. سپس در مدرسه با پخش کلیپ‌هایی از حرم امام رضا (ع)، فضای معنوی ایجاد می‌کنند و از دانش‌آموزان می‌خواهند جملاتی با محوریت این مفاهیم بنویسند. این برنامه‌ریزی دقیق باعث می‌شود مفاهیم دینی و مذهبی در ذهن دانش‌آموزان تثبیت شود.

مراحل:

تدریس نشانه‌ها با رویکرد دینی و مذهبی.

برگزاری اردوهای زیارتی و معنوی.

نام‌گذاری کلاس بر اساس نام شهدا (مانند شهید ابراهیم هادی).

برگزاری یادواره شهدا، پخش کلیپ‌، تهیه غذاهای مورد علاقه شهدا.

تشویق دانش‌آموزان به نوشتن و بیان جملات مرتبط با موضوعات دینی.

جرقه اولیه:

ایشان پیش از ورود به آموزش و پرورش، در مساجد و جلسات خانگی فعالیت تبلیغی داشتند. با ورود به آموزش و پرورش، این دغدغه در ایشان شکل گرفت که آموزش دین و مذهب باید از دوران ابتدایی آغاز شود. همچنین مشاهده استقبال دانش‌آموزان و خانواده‌ها از این برنامه‌ها، انگیزه ایشان را تقویت کرد.

مخاطب‌شناسی:

مخاطبان اصلی، دانش‌آموزان ابتدایی (پایه اول) هستند. با توجه به سن پایین و روحیه کنجکاو و پذیرای آنها، استفاده از شیوه‌های متنوع (مانند اردو، داستان‌گویی، پخش کلیپ و نوشتن) موجب تثبیت عمیق مفاهیم می‌شود. خانواده‌ها نیز با استقبال و همکاری در این برنامه‌ها، به تثبیت آموزه‌ها کمک می‌کنند.

منابع انسانی:

منابع انسانی شامل خود خانم خنامان، مدیر مدرسه، روحانی شهر و برخی از مسئولان محلی (مانند شهردار و اعضای شورا) هستند. در اصل اجرای بیشتر کارها بر عهده خود ایشان است.

ابزار و امکانات:

ابزار و امکانات شامل فضای مدرسه، کلیپ‌های مذهبی، عکس شهدا، سفره‌های ساده، و امکانات اولیه مانند خوراکی‌ها و وسایل پذیرایی است. خانم خنامان تأکید دارند که نیازی به ابزار پیچیده نیست و با نیت و اراده می‌توان این برنامه‌ها را اجرا کرد.

بازتاب رسانه‌ای:

برنامه تدریس ایشان در جشنواره تدریس برتر شرکت داده شد و به عنوان برنامه برتر انتخاب شد.

تمایز این فعالیت نسبت به فعالیت‌های مشابه (جنبه نوآورانه) از نظر مجری چیست؟ مهمترین شاخصه فعالیت و بخش برجسته این فعالیت کدام است، قالب یا محتوا یا سناریو ؟

نوآوری فعالیت خانم خنامان در پیوستگی بین آموزش و مباحث اعتقادی است. در حالی که بسیاری از معلمان فقط به تدریس رسمی الفبا یا آموزش‌های مرسوم می‌پردازند، ایشان این آموزش‌ها را به مفاهیم دینی، شهادت، زیارت و معرفت به ائمه (ع) پیوند داده‌اند. استفاده از قالب‌های متنوع مانند اردو، یادواره، و پخش کلیپ باعث شده است که تأثیر آموزش‌ها عمیق‌تر و ماندگارتر باشد. همچنین تأثیر این روش‌ها در رفتار دانش‌آموزان (مانند اشتیاق به روزه‌داری و نماز خواندن) نیز بارز است.

این فعالیت ناظر به چه نیاز مخاطبان است (مساله شناسی و ریشه یابی)؟ فعالیت شما چگونه این نیاز را برطرف می‌کند؟ نتایج و دستاوردهای شما چیست؟

این فعالیت ناظر به نیاز دانش‌آموزان به درک صحیح از دین و مذهب و همچنین خلأ موجود در آموزش دینی از دوران ابتدایی است.

نسل جدید به دلیل فاصله گرفتن از آموزش‌های دینی، نیازمند آشنایی با مفاهیم دینی و اعتقادی است.

خانم خنامان با آموزش این مفاهیم از پایه، سعی دارند دانش‌آموزان را از سنین پایین با معارف دینی و شهدا آشنا کرده و این مفاهیم را در ذهن آنها نهادینه کنند.

نتایج این فعالیت شامل اشتیاق دانش‌آموزان به روزه‌داری، نماز خواندن و مشارکت در فعالیت‌های دینی است. دانش‌آموزان حتی در برنامه‌ریزی‌های شخصی خود (مانند افطاری دادن) از آموزه‌های ایشان الهام گرفته‌اند.

چالش‌ها و موانع کسب موفقیت (ریسک ها) این فعالیت را چه می‌دانید؟

عدم استمرار: ممکن است با تغییر معلم یا فضای آموزشی، این برنامه‌ها تداوم نیابد.

فضای فرهنگی غیرهمسو: در صورت وجود معلمانی با دیدگاه‌های متفاوت نسبت به مسائل دینی، ممکن است ذهنیت دانش‌آموزان دچار تضاد شود.

نبود حمایت کافی: اگر حمایت مدیران یا والدین کاهش یابد، ادامه این مسیر دشوار خواهد شد.

تأثیر فضای اجتماعی: فضای اجتماعی و فرهنگی موجود که به ارزش‌های دینی توجه کمتری دارد، ممکن است در بلندمدت مانع از استمرار موفقیت برنامه‌ها شود.