جلسات قرانی نور المنازل با رویکرد نقد وهابیت

فعالیت شما چیست و چگونه است؟ فرآیند، روش اجرا، مراحل، جرقه اولیه، جزئیات، قالب، مخاطب شناسی، منابع انسانی، ابزار و امکانات، بازتاب رسانه ای، را توضیح دهید.

فعالیت «جلسات قرآنی نورالمنازل» یک طرح تبلیغی مردمی با محوریت تفسیر موضوعی قرآن است که با هدف مقابله با تفکرات وهابیت و مدعیان دروغین مهدویت طراحی و اجرا شده است.

فرآیند و روش اجرا: پس از بررسی وضعیت منطقه و شناسایی فعالیت گسترده وهابیت، تصمیم گرفته شد با همان روش آن‌ها یعنی استفاده از جلسات قرآنی، اما با محتوای اعتقادی صحیح شیعه، به مقابله فکری با آن‌ها پرداخته شود. جلسات قرآنی به صورت هفتگی در منازل مردم برگزار می‌شود. در این جلسات پس از قرائت قرآن، به تفسیر آیات پرداخته می‌شود و در این تفسیرها مسائل اعتقادی و نقد انحرافات فرقه‌ای مانند وهابیت محوریت دارد.

مراحل اجرا: در هر منطقه، یک طلبه مسئول برگزاری جلسات هفتگی است. هر جلسه معمولاً در منزل یکی از افراد علاقه‌مند برگزار می‌شود. پس از اجرای جلسه، خود مردم درخواست می‌کنند که جلسه بعدی در منزل آن‌ها برگزار شود و نامشان در لیست نوبت‌ها ثبت می‌گردد. حدود ۲۰ طلبه هرکدام هفته‌ای ۷ جلسه برگزار می‌کنند که مجموعاً به حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ جلسه در هفته می‌رسد.

جرقه اولیه: مشاهده روش وهابیت در استفاده از جلسات قرآنی برای نشر عقاید باطل، باعث شد ایده برگزاری جلسات مشابه با محتوای صحیح شکل گیرد. از آنجا که مردم به جلسات قرآنی به عنوان منبع برکت نگاه می‌کنند، این قالب فرصتی مناسب برای ارتباط با مردم و پاسخ به شبهات بود.

مخاطب‌شناسی: جلسات برای همه اقشار جامعه برگزار می‌شود و محدود به گروه خاصی نیست. شرکت‌کنندگان از کودکان و نوجوانان تا بزرگسالان و پیرمردان را شامل می‌شوند. پرسش و پاسخ‌ها و پخش جزوه نیز به صورت عمومی انجام می‌شود. گرچه برنامه خاصی برای کودکان به‌طور کامل اجرا نشده، اما نوجوانان از دوره راهنمایی به بالا هدف اصلی جلسات هستند.

منابع انسانی: حدود ۳۰ طلبه در این طرح همکاری می‌کنند. هرچند همه این افراد متخصص در نقد وهابیت نیستند، اما توانایی پاسخگویی به پرسش‌های عمومی اعتقادی را دارند. در صورت نیاز، سؤالات پیچیده به اساتید متخصص ارجاع داده می‌شود. هفت تا هشت استاد متخصص برای مباحث وهابیت و مهدویت به طلاب معرفی شده‌اند.

ابزار و امکانات مورد استفاده: ابزار فعلی بسیار ساده است: تخته، ماژیک، پاک‌کن. اما در صورت حمایت، امکاناتی مانند پروژکتور، چاپگر، قرآن‌های بیشتر، اقلام پذیرایی، وسایل کمک‌آموزشی و حق‌الزحمه ثابت برای اساتید و وسیله نقلیه برای رفت‌وآمد ضروری هستند.

بازتاب رسانه‌ای: به دلیل شرایط امنیتی منطقه، بازتاب رسانه‌ای انجام نشده، اگرچه تصاویر جلسات ثبت شده‌اند.

تمایز این فعالیت نسبت به فعالیت‌های مشابه (جنبه نوآورانه) از نظر مجری چیست؟ مهمترین شاخصه فعالیت و بخش برجسته این فعالیت کدام است، قالب یا محتوا یا سناریو ؟

مهم‌ترین تمایز طرح، برگزاری جلسات در منازل است نه مساجد و حسینیه‌ها، که به‌طور خاص موجب جذب افراد شبهه‌دار و گریزان از فضاهای مذهبی می‌شود. قالب قرآنی جلسات به عنوان بستری برای گفت‌وگوی اعتقادی انتخاب شده که از نظر مردم پذیرفته‌تر است. همچنین برخلاف جلسات متداول که سالانه یا ماهانه‌اند، این جلسات به صورت هفتگی و مداوم برگزار می‌شوند.

شاخصه برجسته: بر اساس نظر مجری، مهم‌ترین شاخصه فعالیت، محتوای غنی و دقیق جلسات است که با محوریت پاسخ به شبهات اعتقادی و تبیین عقاید مذهب تشیع ارائه می‌شود. سناریو و قالب جلسات در خدمت انتقال این محتوا قرار دارد.

این فعالیت ناظر به چه نیاز مخاطبان است (مساله شناسی و ریشه یابی)؟ فعالیت شما چگونه این نیاز را برطرف می‌کند؟ نتایج و دستاوردهای شما چیست؟

نیاز اصلی مخاطبان، مواجهه با شبهات اعتقادی و تحریفات وهابیت و مدعیان دروغین مهدویت است. این طرح با ورود غیرمستقیم به این حوزه از طریق جلسات قرآنی در منازل، توانسته به این نیاز پاسخ دهد.

چگونگی رفع نیاز: با ورود به خانه‌ها و ایجاد ارتباط نزدیک، فضای امنی برای بیان سؤالات و شبهات فراهم شده است. با پاسخ‌گویی طلبه‌ها و اساتید، افراد جذب جلسات شده‌اند و برخی از آنان خود به مبلغان فعال تبدیل شده‌اند یا جلسات جدیدی را پایه‌گذاری کرده‌اند.

دستاوردها:

برگشت برخی افراد شبهه‌دار به مسیر اعتقادی صحیح

تربیت و معرفی نیروهای تبلیغی جدید

تشکیل جلسات جدید توسط شرکت‌کنندگان

تقویت ارتباط مردم با روحانیت

چالش‌ها و موانع کسب موفقیت (ریسک ها) این فعالیت را چه می‌دانید؟

 عدم وجود محتوای واحد در آغاز کار، که بعدها با تدوین جزوات حل شد.

 چالش‌های مالی: نبود امکانات پذیرایی در برخی منازل، عدم امکان اعزام افراد به اردوهای زیارتی، کمبود قرآن و عدم توان مالی برای چاپ جزوات.

 مهاجرت یا انصراف برخی طلاب به دلیل مشکلات مالی.

 نبود وسیله نقلیه برای تردد در مناطق حاشیه‌ای اهواز.

 عدم دسترسی همه شرکت‌کنندگان به قرآن در جلسات، به‌ویژه وقتی که خودشان نمی‌آوردند.