مربی پروری باشاخصه جهادتبیین باوحدت شیعه وسنی

فعالیت این طرح بر مبنای جهاد تبیین و روشنگری نسل نوجوان در مناطق تلفیقی و محروم است. فرآیند اجرا به این شکل بود که ابتدا روستاها و مناطقی که شیعیان در آن محدودیت و مظلومیت داشتند شناسایی شد. سپس به‌صورت هفتگی جلسات آموزشی و تربیتی در مساجد و پایگاه‌های بسیج برگزار شد.

روش اجرا و مراحل کار:

شناسایی مناطق هدف: انتخاب ۵ تا ۶ نقطه برای اجرای طرح در مناطقی که شیعیان در اقلیت بودند.

برگزاری جلسات حضوری: هر هفته جلساتی با محوریت جهاد تبیین، شناخت نظام و ولایت فقیه، تحلیل مسائل روز، پاسخ به شبهات، اسرائیل‌شناسی، شناخت طاغوت و... برگزار شد.

تربیت مربیان نوجوان: نوجوانان مستعد در بیانگری و ارتباطات شناسایی و آموزش داده شدند تا در ادامه کلاس‌ها را به‌صورت مستقل برگزار کنند.

فعالیت‌های جنبی: برگزاری اردوها، برنامه‌های تفریحی، جشن‌ها، مسابقات و اعطای هدایا برای حفظ انگیزه نوجوانان.

جذب و هدایت مستمر: افراد جدید در دوره‌های بعدی جذب شدند و فعالیت به‌صورت زنجیره‌ای ادامه یافت.

فعالیت‌های مشاوره‌ای: ارائه خدمات مشاوره‌ای در مسائل فردی و خانوادگی.

گسترش فعالیت در مدارس: برگزاری جلسات در مدارس با مجوز از اداره تبلیغات اسلامی و آموزش‌وپرورش.

حضور در فضای مجازی: ایجاد گروه‌ها و انتشار محتواهای آموزشی در پیام‌رسان‌ها (شاد) و پخش پوسترهای مرتبط با موضوعات اعتقادی و فرهنگی.

مشارکت در رویدادهای فرهنگی: همکاری با گروه‌های مختلف در برنامه‌های ملی و مذهبی.

هدایت تحصیلی و حمایت از دانش‌آموزان: ارائه کمک‌های آموزشی برای دانش‌آموزان، همراهی با خانواده‌ها در ارتقای سطح تحصیلی.

جرقه اولیه: ایده اولیه طرح از فعالیت‌های جهادی تبلیغی در دوره طلبگی شکل گرفت. مشاهده نیاز نوجوانان و تأثیرگذاری ارتباط نزدیک، انگیزه‌ای برای استمرار این فعالیت شد.

مخاطب‌شناسی:

نوجوانان (دختران) ۱۰ تا ۱۸ ساله به‌عنوان گروه اصلی که بیشترین تأثیرپذیری را داشتند.

نوجوانانی که در مناطق تلفیقی بودند و نیاز به آشنایی بیشتر با مبانی اعتقادی داشتند.

دانش‌آموزانی که نیاز به حمایت آموزشی و تحصیلی داشتند.

منابع انسانی:

مجری طرح به‌عنوان مربی اصلی که تجربه تدریس و تبلیغ را داشت.

نوجوانان مستعد که به‌عنوان مربی تربیت شدند و نقش هدایت را در مناطق خود بر عهده گرفتند.

همکاری با بسیج، حوزه علمیه، آموزش‌وپرورش، روحانیان محلی و خیرین برای تأمین نیازهای مختلف طرح.

ابزار و امکانات:

مساجد و پایگاه‌های بسیج به‌عنوان فضای اصلی برگزاری کلاس‌ها.

مجوزهای لازم از نهادهای مرتبط برای حضور در مدارس و مراکز آموزشی.

کمک‌های مالی از خیرین برای تأمین هزینه‌های حمل‌ونقل، پذیرایی، اردوها و تهیه وسایل موردنیاز.

فضای مجازی برای نشر محتوا، پاسخ به شبهات و ارتباط مستمر با نوجوانان.

بازتاب رسانه‌ای:

طرح در سطح شهرستان تربت جام شناخته‌شده و مورد حمایت امام‌جمعه و گروه‌های فرهنگی بوده است.

اطلاع‌رسانی از طریق گروه‌های اجتماعی و شبکه‌های محلی انجام شده است.

مربی‌پروری: مهم‌ترین شاخصه طرح این است که نوجوانان به‌عنوان مربی تربیت شدند تا بتوانند نقش‌آفرینی کنند. این روش موجب استمرار و گسترش فعالیت بدون نیاز به حضور مستمر مجری اصلی شده است.

تمرکز بر مناطق تلفیقی و محروم: اجرای طرح در مناطقی که کمتر مورد توجه بودند.

پیوند مسجد و نوجوانان: برنامه‌ها در مساجد برگزار شد تا نوجوانان به مسجد وابسته شوند.

آموزش ترکیبی (تربیتی، فکری، مهارتی): در کنار مباحث جهاد تبیین، مشاوره فردی، هدایت تحصیلی، مهارت‌های ارتباطی و سواد رسانه‌ای نیز آموزش داده شد.

فعالیت مستمر و بلندمدت: طرح به‌صورت مداوم در طول سه سال ادامه داشت و نتایج ملموسی در تغییر نگرش و رفتار نوجوانان ایجاد کرد.

ارتباط با خانواده‌ها: تلاش شد که خانواده‌ها هم در این مسیر همراه شوند تا تأثیرگذاری فعالیت عمیق‌تر باشد.

مسئله‌شناسی و ریشه‌یابی نیازها:

خلأ اعتقادی در نوجوانان: بسیاری از نوجوانان در مواجهه با شبهات فضای مجازی دچار سردرگمی بودند.

عدم آگاهی نسبت به جهاد تبیین و نظام اسلامی: نوجوانان اطلاعات درستی از نظام، ولایت فقیه و دشمنان نداشتند.

کمبود فضای تربیتی مناسب: نبود محیط‌های فرهنگی جذاب در مناطق هدف.

ضعف در مهارت‌های بیان و ارتباطی: نیاز به توانمندسازی نوجوانان برای نقش‌آفرینی در جامعه.

شیوه رفع این نیازها:

ارائه آموزش‌های گام‌به‌گام اعتقادی و روشنگری.

پاسخ به شبهات و ابهامات دینی و اجتماعی.

ایجاد فضای دوستانه و صمیمی برای پذیرش بهتر مفاهیم توسط نوجوانان.

پیوند دادن نوجوانان به الگوهای ارزشی (مانند شهدا و شخصیت‌های مذهبی).

حمایت تحصیلی و آموزشی برای ارتقای سطح علمی دانش‌آموزان.

نتایج و دستاوردها:

تغییر محسوس در رفتار نوجوانان (بهبود پوشش، افزایش انگیزه دینی، کاهش آسیب‌های اجتماعی).

تربیت نسل جدیدی از مربیان نوجوان که می‌توانند طرح را ادامه دهند.

افزایش حضور نوجوانان در مساجد و پایگاه‌های فرهنگی.

ایجاد هویت و انگیزه در نوجوانان برای دفاع از اعتقادات.

مشارکت نوجوانان در روشنگری فضای مجازی و مقابله با شبهات.

موانع مالی: تأمین هزینه‌های رفت‌وآمد، پذیرایی، جوایز و اردوها دشوار بود.

نبود امکانات آموزشی مناسب: دسترسی به تجهیزات آموزشی مانند پروژکتور و محتوای مناسب محدود بود.

محدودیت در مجوزها: برای ورود به برخی مدارس و اماکن نیاز به مجوزهای خاصی بود.

مقاومت برخی افراد و نهادها: گاهی با مخالفت‌هایی از سوی خانواده‌ها یا مسئولان محلی مواجه شد.

تغییر نگرش نوجوانان به زمان طولانی نیاز داشت: فرآیند تربیت و تغییر باورها نیازمند استمرار و صبر بود.

مشکلات لجستیکی در مناطق محروم: سردی هوا در زمستان، نبود وسایل گرمایشی در مساجد، و مشکلات حمل‌ونقل موانع اجرایی بودند.

پراکندگی مخاطبان: حضور در چندین روستا و هماهنگی مستمر کار را دشوار می‌کرد.