طرح نشاط(نوآوری، شکوفایی، اتحاد، طراوت)

فعالیت مورد نظر تحت عنوان "نشاط" اجرا می‌شود که برگرفته از نوآوری، شکوفایی، امیدآفرینی و طراوت بخشی است. این فعالیت با هدف ارتقای مشارکت عمومی، توسعه فرهنگی، اجتماعی و مذهبی محله و افزایش نشاط اجتماعی طراحی شده و دارای یک فرایند چهارمرحله‌ای است که در طول سال ادامه دارد.

فرآیند و مراحل اجرا

نوآوری:

فراخوان عمومی در میان اهالی محله (کودکان، نوجوانان، جوانان، زنان و سایر اقشار) برای ارائه ایده‌های جدید در حوزه‌های فرهنگی، آموزشی، بهداشتی و عمرانی.

دریافت ایده‌ها و پیشنهادات و جمع‌بندی برای مرحله بعد.

شکوفایی:

نخبگان محله شامل دانشجویان، طلاب و افراد مستعد ایده‌های برگزیده را به مرحله اجرا می‌رسانند.

هر کس که توانایی دارد، مسئولیت اجرایی یک طرح را بر عهده می‌گیرد.

امیدآفرینی:

شناسایی افرادی که در مراحل قبلی شرکت نکرده‌اند (به دلیل مشکلات معیشتی، بیماری، سرخوردگی و...).

برگزاری برنامه‌های حمایتی مثل تأمین جهیزیه، کمک تحصیلی، اردوهای زیارتی و سیاحتی برای ایجاد انگیزه مشارکت در آن‌ها.

طراوت بخشی:

برگزاری جشن‌های متنوع برای تمام اقشار به‌صورت خاص:

جشن مادربزرگ‌ها در میلاد حضرت زهرا (س)

جشن پدربزرگ‌ها در میلاد حضرت علی (ع)

جشن جوانان در میلاد حضرت علی‌اکبر (ع)

جشن کشاورزان (جشن زکات) و تشویق آن‌ها به پرداخت زکات.

جشن‌های مناسبتی مذهبی و ملی برای ایجاد حس وحدت و نشاط اجتماعی.

اجرای فعالیت در مکان‌های مختلف

مسجد، محله، مدارس، فضای باز و حتی بیابان (بسته به نوع مراسم و مناسبت).

برخی مراسم‌ها در میدان شهر اجرا می‌شوند تا مشارکت عمومی بیشتری داشته باشند.

تداوم و استمرار فعالیت

فعالیت از ابتدای سال با فراخوان نوآوری آغاز شده و تا پایان سال به‌صورت مستمر اجرا می‌شود.

چهل کارکرد متفاوت در مسجد تعریف شده که تمام سال فعال است.

هشتاد جلد کتاب از محتوای این فعالیت‌ها منتشر شده، ازجمله منبرهای مذهبی، مسابقات، نمایشگاه‌ها و... .

مدیریت، منابع انسانی و ابزارهای مورد نیاز

مدیریت و نیروی انسانی:

بیست‌وپنج نفر تیم مرکزی برای طراحی و برنامه‌ریزی.

شصت تا هفتاد نفر نیروی اجرایی در زمان اجرا.

روحانیون و مبلغین متخصص برای آموزش و راهبری.

گروه‌های پژوهشی و رسانه‌ای برای تولید محتوا.

ابزار و امکانات:

سیستم‌های صوتی، پوسترها، بنرها، هدایا، کتابخانه، تجهیزات پذیرایی و... .

حمایت مالی توسط خود مردم محله که برای تأمین هزینه‌ها کمک می‌کنند.

حمایت از خیرین، فرمانداری، سازمان تبلیغات، فرهنگ و ارشاد، و جهاد کشاورزی.

بازتاب رسانه‌ای

این فعالیت در شبکه‌های ملی (شبکه یک، دو و سه) و شبکه‌های استانی پخش شده است.

درخواست‌های زیادی از استان‌های مختلف (چهارمحال، کهکیلویه، بوشهر و...) برای اجرای این طرح ارائه شده است.

مشارکت همه اقشار جامعه به‌گونه‌ای که هیچ فردی بدون مسئولیت نمی‌ماند.

پیوند محله و مسجد از طریق مشارکت خانوادگی و مردمی.

پرهیز از برنامه‌های یکنواخت مذهبی و ایجاد تنوع از طریق سرود، نمایش، مسابقه، تئاتر و....

اجرای جشن‌های هدفمند مانند جشن مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها که برای اولین بار در این منطقه اجرا شده و الگوی ملی شده است.

شبکه‌سازی مبلغین جوان و آموزش گروه‌های جدید برای اجرای طرح در سایر محله‌ها.

نیازهای شناسایی‌شده

کمبود نشاط اجتماعی و مشارکت عمومی.

افزایش ناهنجاری‌های اجتماعی مانند اعتیاد، مشروبات الکلی و انزوای اجتماعی.

فاصله گرفتن مردم از مسجد و کاهش حضور جوانان و نوجوانان.

نحوه رفع نیاز

ایجاد حس مسئولیت در تمام اقشار جامعه و واگذاری نقش فعال به مردم.

برگزاری رویدادهای جذاب و متنوع که همراه با برنامه‌های فرهنگی و آموزشی است.

شبکه‌سازی فرهنگی و اجتماعی برای ایجاد پیوستگی بین مردم و مسجد.

دستاوردهای اجرای طرح

افزایش حضور مردم در مسجد و تبدیل آن به مرکز محله.

کاهش شدید ناهنجاری‌های اجتماعی (۷۰٪ کاهش مصرف مشروبات الکلی و اعتیاد در محله).

افزایش تعاملات اجتماعی و خانوادگی.

ایجاد فرهنگ پرداخت زکات و کمک به محرومان.

نیاز به حمایت مالی بیشتر:

هزینه اساتید تخصصی (۳-۴ میلیون تومان برای هر استاد).

تأمین تجهیزات بیشتر برای اجرای برنامه‌های متنوع.

مشکلات در جذب نیروهای متخصص:

نیاز به روحانیون و مبلغان حرفه‌ای برای اجرای برنامه‌ها.

تلاش برای آموزش و توانمندسازی نیروهای جدید.

حفظ تداوم برنامه و جلوگیری از یکنواختی:

تلاش برای گنجاندن برنامه‌های جدید و مدرن مانند سواد رسانه‌ای و هوش مصنوعی.

ترکیب بازی‌های بومی و محلی با برنامه‌های مذهبی.

مقاومت اولیه مردم در برابر تغییرات:

برخی خانواده‌ها در ابتدا مخالف حضور فرزندانشان در مسجد بودند.

با تدریج و اجرای برنامه‌های جذاب، میزان مشارکت افزایش یافت.